Jan Sluijters

Sluijters werd in 1901 een leerling van de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten samen met Leo Gestel. Gestel en Sluijters bleven veel contact houden. In 1904 won hij de Prix de Rome en trouwde met Bertha Langerhorst. In 1906 maakte hij in Parijs kennis met het fauvisme. Van 1909 tot 1911 woonde en werkte Sluijters in Villa Vita Nuova aan de Hilversumseweg 22-24 te Laren NH alwaar hij in 1910 scheidde van Bertha. In 1911 bezocht hij met Leo Gestel opnieuw Parijs en hij trouwde in 1913 met Greet van Cooten. In 1917 werd hij lid van de Haagse kunstenaarsvereniging Pulchri Studio en in 1920 werd hij een stemhebbend lid van de Amsterdamse kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae. In 1929 was hij jurylid bij de eerste Miss-Holland verkiezingen. De jaren hierna kreeg Sluijters steeds meer bekendheid en nam het aantal aan zijn werk gewijde tentoonstellingen steeds meer toe.

Sluijters is vooral bekend om zijn vrouwenportretten (al of niet naakt) en in wat mindere mate om zijn kinderportretten. Zo voor zijn kennismaking met het Fauvisme was zijn stijl gebaseerd op het symbolisme en de Art Nouveau. Door zijn bezoeken aan Parijs werd zijn stijl expressiever en sloot meer aan bij het kubisme en het futurisme.

Na de Eerste Wereldoorlog was zijn experimentatiedrang wat verminderd en schilderde hij vrij realistisch maar met zijn kenmerkende felle kleurgebruik